Een oude verlaten gieterij … ofwel bijna 3000 m² die moet worden gerenoveerd in een cultuur- en sportcentrum met een theaterzaal, een sportzaal, een bibliotheek en een polyvalente zaal. Een groot project in opdracht van de Stad Brussel, geleid door de Entreprises Jacques Delens met het oog op het behoud van het gebouw en het hergebruik van de materialen. Een gesprek met Arnaud Dawans, hoofd Research & Development bij Jacques Delens s.a.. 

Welk deel van het gebouw werd behouden? 

Arnaud Dawans – Bijna 100 % van de buitenkant. We wilden de sporen uit het verleden, het industriële karakter van het gebouw bewaren. Daarom werkten we samen met architecten-, studie- en ontwerpbureaus om de circulariteit op deze werf zoveel mogelijk na te streven. 

Bent u erin geslaagd veel materialen te hergebruiken? 

We hebben bijna 60 m³ bakstenen afgebroken en gereinigd om die ter plaatse te hergebruiken. Er werd geen enkele baksteen van buitenaf aangevoerd. Zo werd een verontreinigende productie vervangen door handenarbeid. We hebben de arbeiders moeten opleiden en de manier van werken moeten aanpassen want we konden de bakstenen niet ter plaatse opslaan. We moesten ze dus in onze opslagplaatsen reinigen en ze daar onderbrengen zodat de werken konden doorgaan. 

Dit proces heeft u meer tijd gekost… 

Ja, maar het ging ook om de prijs. We zijn uitgekomen bij een kostprijs die bijna identiek was aan deze van een nieuwe baksteen. De houten balken en uitgegraven blauwe hardsteen werden ook gebruikt voor het buitenmeubilair. We hebben ook het plastic op de site gesorteerd… Ons doel in de onderneming is om binnen 3 jaar te komen tot een bijna “zero waste” werf 

 Wat zijn de moeilijkheden van dit soort van projecten volgens u? 

Vóór alles moeten de bouwheer en architect worden overtuigd. Er is soms een gebrek aan vertrouwen in de technische eigenschappen van het product… Maar dit obstakel is relatief gemakkelijk op te heffen via de technische certificaten van laboratoria. Bij de architecten is er een mentaliteitswijziging nodig. Nieuw is niet altijd beter. En de bouwheer is niet altijd bereid dezelfde prijs te betalen voor reeds gebruikte materialen. Een probleem dat vaak opduikt op Brusselse werven is het gebrek aan opslagruimte ter plaatse. 

Hebt u een advies om dit soort van werven aan te durven? 

Men moet ervan overtuigd zijn dat het mogelijk is. Men moet gemotiveerd zijn. Dat vraagt een investering, men moet ervoor openstaan, zich willen aanpassen, maar het geeft veel voldoening om minder afval te produceren. Er moeten ook grenzen worden gesteld… niet alles kan worden hergebruikt. De markt is er nog niet klaar voor om alles te absorberen. Maar hoe meer personen zich hiervoor engageren, hoe sneller deze nieuwe aanpak zal aanslaan.